Publikacje o wschowskim klasztorze i kościele

Niedawno ukazały się drukiem dwie publikacje o wschowskim klasztorze i kościele.

Pierwsza to drugie już wydanie albumu “Wczoraj i dziś franciszkanów we Wschowie”. Bogato ilustrowana książka z pięknymi fotografiami wnętrza kościoła i opisem fresków, sklepienia i ołtarzy. Album zawiera też aktualne informacje o porządku nabożeństw w kościele i dorocznych odpustach. Jest też katalog braci, którzy w ostatnich czasach służyli i pracowali w tym miejscu.

Druga pozycja to dzieło typowo historyczne. “Kronika Wschowskich Bernardynów”. Tłumaczona z j. łacińskiego kronika w pełnym tytule odkrywa swoją zawartość. Pełny tytuł brzmi: “Kronika Wschowskich Bernardynów, czyli Archivum klasztoru wschowskiego Braci Mniejszych Obserwantów, w którym [opisane jest] wprowadzenie, fundacja, a następnie wygnanie przez dysydenckich mieszkańców – odstępców od prawdziwej wiary, ponowne wprowadzenie a następnie nowa fundacja przez życzliwych patronów i protektorów, rozwój i sprawy godne zapamiętania. Z dokumentów i rękopisów opowiedziana. Roku Pańskiego 1790.”

Kronika jest świetnym źródłem do poznania czym żył nie tylko klasztor ale także ówczesne miasto i okolice.

Obydwie pozycje są do nabycia w kancelarii parafialnej i w zakrystii.

Cena: Kronika – 30 zł, Album o kościele klasztornym – 25 zł.

    710

400 lat franciszkanów

565 lat franciszkanów

we Wschowie

We Wschowie początki fundacji franciszkańskiej sięgają roku 1457, kiedy to mieszczanie i magistrat królewskiego miasta Wschowy, ofiarowali bernardynom teren pod budowę kościoła i klasztoru. W 1462 r. z ofiar mieszczan i okolicznej szlachty zbudowano kościół i klasztor pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu i św. Bernardyna ze Sieny. Klasztor początkowo należał do prowincji czesko-austriackiej.

W roku 1467 wszedł w skład nowo powstałej polskiej prowincji obserwantów. W latach 1456 – 1558, klasztor pomyślnie się rozwijał, a zakonnicy prowadzili bez większych przeszkód swoją działalność duszpasterską.

 

Czytaj dalej na temat historii klasztoru

 

 

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu