Historia Klasztoru i Parafii
We Wschowie początki fundacji franciszkańskiej sięgają roku 1457, kiedy to mieszczanie i magistrat królewskiego miasta Wschowy, ofiarowali bernardynom teren pod budowę kościoła i klasztoru. W 1462 r. z ofiar mieszczan i okolicznej szlachty zbudowano kościół i klasztor pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu i św. Bernardyna ze Sieny. Klasztor początkowo należał do prowincji czesko-austriackiej. W roku 1467 wszedł w skład nowo powstałej polskiej prowincji obserwantów.W latach 1456 – 1558, klasztor pomyślnie się rozwijał, a zakonnicy prowadzili bez większych przeszkód swoją działalność duszpasterską w mieście i okolicy. 
W połowie XVI w. nastąpił silny proces przechodzenia mieszkańców Wschowy na luteranizm. W efekcie proces ten doprowadził do otwartego konfliktu pomiędzy zwolennikami luteranizmu a zakonnikami, co z kolei spowodowało likwidację klasztoru. W roku 1558 zmuszono nieomal siłą do opuszczenia fundacji, po uprzednim podstępnym spaleniu kościoła i klasztoru. W owym czasie miasto przejęło tereny poklasztorne na własność.
Miejscowość Wschowa, rycina z 1493 roku.
Dzięki staraniom starosty wschowskiego Hieronima Radomickiego oraz przy poparciu nuncjusza apostolskiego Antoniego Santacroce i biskupa poznańskiego Macieja Łubieńskiego, król Zygmunt III Waza nakazał w roku 1628 magistratowi miasta Wschowy zwrot całego zagarniętego terenu po dawnym klasztorze jego prawowitym właścicielom. W rezultacie bernardyni powrócili do Wschowy w 1629 r. i osiedlili się przy ocalałej kaplicy św. Anny. Wkrótce potem ok. 1638 roku, przystąpiono do budowy nowego kościoła i klasztoru. Dla tej wielkiej sprawy udało się pozyskać hojnego fundatora w osobie Mikołaja Tarnowieckiego, dworzanina możnego rodu Opalińskich.
Około 1644 r., ukończono budowę kościoła, który zamierzano pierwotnie poświęcić św. Annie, ale ostatecznie nadano mu wezwanie św. Józefa. Uroczystej konsekracji nowej świątyni dokonał 25 kwietnia 1652 roku, biskup sufragan poznański Marian Maciej Kurski. Biskup ten przed otrzymaniem sakry biskupiej był franciszkaninem – obserwantem. W XVIII wieku nastąpiła rozbudowa klasztoru. W 1731 roku wzniesiono kaplicę Świętego Krzyża, w latach 1745-1747 został założony dziedziniec odpustowy z krużgankami. Wieża kościelna została rozbudowana w 1742. W 1945 roku klasztor wraz z kościołem został przejęty przez franciszkanów z Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Natomiast w 1991 przeszedł do nowej Prowincji Św. Franciszka z siedzibą w Poznaniu.
W sierpniu 2017r. dekretem biskupa zielonogórsko-gorzowskiego Tadeusza Lityńskiego w porozumieniu z prowincją franciszkańską została tu utworzona parafia św. Józefa Oblubieńca NMP. 19 marca 2018r. dekretem biskupa Tadeusza Lityńskiego kościół św. Józefa został ustanowiony sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Matki Bożej Pocieszenia. 4 września 2020r. dekretem papieskim Matka Boża została ogłoszona Patronką miasta Wschowa. 4 września 2021r. abp Stanisław Gądecki wraz z bp Tadeuszem Lityńskim ukoronowali cudowny obraz Matki Bożej Pocieszenia.
